بعد از استراحت به دستنشان و در واقع اخراج تلحویحی سرمربی شمالی و پیشین مس، ترکش های این تصمیم عجیب مدیران باشگاه مس به یک مربی کرمانی هم اصابت کرد؛ مهدی نامجو که با ورود منصور ابراهیم زاده به کرمان به نیمکت مس وارد شد تا بعد از سالها حضور در رده های پایه مس به تیم اصلی برسد، همانند دستنشان با استراحت و سپس جدایی از مس روبرو شد. نامجو در گفتگوی عیدانه با کرمان ساکر به طور صریح اتفاقاتی که در مدت گذشته باعث جدایی او و ناکامی مس شد را باز کرده است که در ادامه می خوانید.

تصمیم باشگاه مس جهانی شد!

نامجو در ابتدا با توضیح جدایی خود از مس گفت: در ابتدا حوادث به وجود آمده در کشور را تسلیت عرض می کنم. در فوتبال چه در دوران بازیگری و چه در دوران مربیگری اتفاقاتی برایم رخ داد. یک مربی می داند از زمان که به او گفتند برو باید برود و هر زمان گفتند بیاد می آید. توقعی هم ندارد و این رسم زمانه است؛ نامهربانی در کشور و فوتبال استان عادی است اما همیشه به فال نیک گرفته ام. این را به خانواده ام هم گفتم که حتما خیریتی در کار بوده. در سال 97 آقای کافی مدیرعامل وقت باشگاه مس مجتبی حسینی را به عنوان سرمربی مس انتخاب کردند و سپس با من تماس گرفتند که از جمع مربیان بومی در کنار ایشان باشید. آقای کافی هم مدیرعامل مس کرمان بود و هم مس سونگون و گفتند باید برود تا مس سونگون را برای رقابت های آسیایی آماده کند. آقای قرایی آمدند و نادر دستنشان را به عنوان سرمربی انتخاب کردند و از کادر آقای حسینی عذرخواهی کردند و تنها کسی که با مس ماند من بودم، طبق خواسته دستنشان. روند خوبی در یارگیری داشتیم و بازیکنانی به مس آمدند که تیم را برای لیگ برتر مهیا می کردند. نتایج خوبی گرفتیم اما در نیم فصل دوم مشکلاتی بود و اتفاقاتی رخ داد و چند بازی نتیجه نگرفتیم. باشگاه می گفت به خواسته مردم احترام می گذارد و عذر من و آقای دستنشان به همراه دکتر احمدی را خواستند. این کار در جهان بی سابقه بود و حتی دو شبکه خارجی هم تصمیم باشگاه مبنی بر استراحت به کادرفنی را پوشش دادند؛ دوستانی هم در آلمان و هلند دارم که گفتند حتی اینجا هم در مورد این موضوع صحبت می شود و کار خارق العاده ای انجام شد! شنیده ایم سرمربی به بازیکن استراحت می دهد اما استراحت به سرمربی برای اولین بار بود که دیدیم.

برد قشقایی بهترین خاطره ام بود

وی در پاسخ به بهترین و بدترین اتفاق خود در سال 97 گفت: پیروزی مقابل قشقایی بهترین اتفاق برای من در سال 97 بود. فوتبال کلا خاطره است؛ بردها خاطره خوب و شکست ها خاطره بد هستند. بعد از پیروزی مقابل قشقایی چند برد دیگر کسب کردیم و صدرنشین شدیم. بدترین خاطره ام نیز به تساوی در انزلی مربوط می شود که خیلی راحت سر ما را بریدند چون لایق برد بودیم.

ورود برخی افراد از همان اول اشتباه بود

واقعیت این است که یکسری آدم ها که اصلا در فوتبال کشور جایی نداشتند و من در این چند سال به عنوان یک ورزشکار آن ها را ندیده بودم وارد فوتبال استان شدند و تصمیم گیری کردند. آقای دستنشان نمی توانست واکنش نشان ندهد چون حاشیه درست می کردند. به هر حال ایشان سرمربی بزرگی است و افرادی از بیرون به او خبرها را می رساندند که در پشت پرده چه می گذرد. آن آدم ها به هدفشان نمی رسیدند و کارهایی کردند که در شأن فوتبال استان نبود و ورودشان از همان ابتدا اشتباه بود. در سال های گذشته شاید تیم صعود نکرد اما آرامش داشت. باشگاه مس خودش این افراد را خواست و هم مدیرعامل مقصر بود و هم مدیران بالادستی. این آدم ها حتی زیر پای مدیرعامل را هم خالی کردند!

ماجرای ابلاغ استراحت؛ باشگاه دست آدمهای کوچک افتاده!

یک روز تمرین تمام شد و برمی گشتم که آقای جهرمی زنگ زد و گفته مدیرعامل گفته به دستنشان استراحت داده شده و شما در ارومیه به همراه فرزاد حسینخانی و دیگر اعضای کادرفنی که باقی مانده بودند تیم را همراهی کنید. من گفتم باید با دستنشان صحبت کنم و به ایشان زنگ زدم. 5 دقیقه بعد باز هم تماس گرفتند و گفتند مدیرعامل اعلام کرده نامجو و احمدی هم استراحت کنند که من گفتم اگر قرار هم بود استراحت نکنم نمی آمدم. باشگاه دست آدم های کوچک افتاده و من نمی توانستم کنار آدم های کوچک کار کنم.

حسرتی ندارم

خوشبختانه به هر چیزی که می خواستم رسیدم؛ دنبال پول، پست و مقام نبودم و لذت فوتبال را می خواستم. واقعا به هر چیزی که می خواستم رسیدم و سال ها با مربیان بزرگی مثل مرحوم ناصر حجازی کار کردم و از هر کسی بپرسید می گوید آن تیم شهرداری بهترین تیم تاریخ کرمان بود.

مس برای صعود مدیریت صحیح می خواهد

مس واقعا تیم ایده آل و خوبی است با مهره های عالی. اگر مدیریت شود به راحتی صعود می کند؛ فقط باید بدانیم چکار کنیم با این بازیکنان و آن ها دور هم جمع شوند و دوست باشند. در فوتبال حاشیه زیاد است و خیلی ها جلوی شما خم و راست می شوند اما روی خود را برمی گردانند و هزار حرف دیگر می زنند.

درد دلم این است که یکدیگر را قبول نداریم

اولین مشکل در کرمان قبول نداشتن یکدیگر است. شاگردانی داشتم که مربی بعدی آن ها می گفت مربی سال قبل چه چیز به شما یاد داده، بلد نبود؟ بچه های کرمان را قبول ندارند اما بازیکن غیربومی را می پرستند. مهدی تیکدری را که بهترین شانس را برای حضور در تیم ملی و تیم های بزرگ ایران دارد، قبول ندارند. در ظاهر از او تعریف می کنند. من که سه سال با او کار می کنم؛ پشت سرش حرف می زنند اما در مقابلش قربون صدقه اش می روند. مثل مهدی زیاد داریم؛ حسین تهامی و خیلی های دیگر خارج شدند چون خودمان قبولشان نداریم. اگر این مشکل را حل کنیم در رده پایه و بزرگسالان موفق می شویم. نگوییم مربی قبلی چه چیزی به تو یاد داده! بزرگترین درد دلم این است که هم را قبول نداریم.

از مالدینی تا بردار با سبکی خاص

از نامجو در مورد بازیکن خارجی و داخلی  و همچنین مربی خارجی و داخلی مورد علاقه اش سوال شد که او اینگونه پاسخ داد: علاقه خاصی به پائولو مالدینی دارم چون هم پست خودم بود. در کرمان هم اسدالله زنگی آبادی و آقای فرقانی. از میان مربیان هم فرگوسن و گواردیولا؛ از میان مربیان داخلی هم در زمان خودمان منصور نظری و در حال حاضر، مسعود بهرامپور، علی حاج اکبری، ولی میرزایی، صالح رجایی، عارف سعیدیان و البته برادرم رسول که سبک خاصی دارد و روش ساده فوتبال بازی کردن را به بازیکنان آموزش می دهد.

برخی نقش روابط عمومی دارند!

وی در پاسخ به اینکه آیا ناکامی مس با احمد نخعی که خودش دستیار نخعی بود، باعث حسرتش نشده، گفت: حسرت آن سال می شود گفت مانده؛ احمد آقا از جنس خودمان بود و نتیجه نگرفت. حاشیه سازی آدم های کوچک مس را اذیت کرد؛ نه باشگاه و مدیران و اطرافیان. فکر می کنم برخی روابط عمومی هستند تا اینکه بخواهند وظیفه اصلی خود را انجام دهند. کانال های تلگرامی را نگاه می کنم که همه جور مطلبی می گذارند به جز ورزشی. در هر صورت امیدوارم حسینخانی همانطور که بازیکن بزرگی بود، در مربیگری هم بزرگ باشد.

و در پایان پاسخ مهدی نامجو به سوالات کوتاه:

مس کرمان؟ بزرگ

نادر دستننشان؟ ایده آل

مهدی نامجو؟ دوست داشتنی

فرزاد حسینخانی؟ اسطوره

محراب؟ پسرم و باشگاهم

صحبت پایانی؟ از رسانه شما تشکر می کنم و امیدوارم صدا سیما هم چنین کاری را یاد بگیرد و به صورت گسترده انجام دهد. اگر از کسانی نامی نیاوردم عذرخواهی می کنم. برای مس کرمان هم آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم به لیگ برتر صعود کند چون مس به لیگ برتر برود فرهنگ فوتبال کرمان عوض می شود و می توانم بگویم دو پسرم فرهنگ فوتبالی خوبی را یاد می گیرند. اما در لیگ یک توفیقی به دست نمی آوریم.