به گزارش کرمان ساکر، این بی رمقی و کرختی می توانست امروز جای خودش را به حال دیگری بدهد و این نگاه سرد به ساق های نارنجی بازیکنان مس کرمان می توانست دیدی دیگر به آن ها داشته باشد اما اگر امروز سردی آخرین بازی مس در لیگ یک، تن و بدن همه مردمان کرمان را می لرزاند، در مرحله اول نشان از یک عدم شایستگی بزرگ برای همه نارنجی پوشان این فصل مس کرمان داشت...

نارنجی پوشان مس کرمان امروز می توانستند خیلی شخصیت های مهمی در فوتبال ایران باشند... می توانستند نگاه تمام فوتبال ایران را به سمت خود جلب کنند و در نهایت با ثبت یک شادی ماندگار برای مردم کرمان زمین، خود را متشخص تر از همیشه در فوتبال ایران نمایند و برای فصل آینده خود دلبری ها را بیشتر کنند اما همین سردی نگاه روز آخر به آن ها نشان می دهد که تا چه اندازه معمولی و در قواره های اندک بوده اند که امروز هیچکس در فوتبال ایران و در حساس ترین هفته از مسابقه آن ها، احوالی از آن ها نگیرد.

سال ها بعد هر زمان نام بازیکنان این فصل و یا همه سال هایی که مس با نرسیدن به مقصد، فقط ناکامی را برای دل های غم زده کرمانی ها و هواداران مس باقی گذاشت به میان می آید، مشخص می شود که همه سنگ محک ها پول و قرارداد نیست و نام نیک و احترام از ته دل در بین مردم، همان گوهری است که خیلی بیشتر از رقم و صفر قراردادها ارزش داشته است و اما نصیب آن هایی که بازهم این سردی آخر فصل را برای کرمانی ها باقی گذاشتند نمی شود.

البته که فقط مقصر این بازیکنان نارنجی پوش نیستند و در این روز سرد آخر فصلی خیلی ها را می توان به کنار دیوار کشید و از آن ها جواب خواست اما همانطور که اگر امروز مس عازم لیگ برتر بود، فراتر از همه اسامی، بازیکنان برروی دوش قرار می گرفتند، امروز و در عصر ناکامی هم می توان بیشتر از هرکسی مدعی و یقه گیر اکثر آن ها بود چراکه اگر با وجود همه مشکلات بیرون از زمین، اگر تیم داخل زمین عزمی برای غلبه بر همه چیز داشت، می توانست حتی بر خودش هم غلبه کند و امروز تا این حد زبون و بی خاصیت در لیگ یک نباشد.

هرچند بودند نفراتی در بین بازیکنان این فصل که با تمام وجود جنگیدند و اگر به موفقیتی نرسیدند اما حداقل برای حلال کردن نان خود تلاش کردند تا پیش آنچه که وجدان می نماند سرافکنده نباشند اما افسوس که این تک دست های مس در این فصل صدا نداشتند و در اکثر بازی هایی که به خصوص در نیم فصل دوم دیدیم، آنچه که کمتر به چشم می آمد یک تلاش همدلانه و معتقدانه و سزاوارانه بود که سبب می شد هفته به هفته عیار مس از صدر جدول و رتبه های صعود پائین بیاید تا جایی که قبل از هفته آخر پرونده صعود و بزرگی خود را به این شکل دردناک و دلسرد کننده ببندد.

هواداران مس بیگانه با غم امروز خود نیستند اما آن ها در روزهایی که با این غم بزرگ از ته دل آه کشیدند، به خاطر می آوردند همه نفراتی که به جای موفقیت در طول بازی ها، اسیر آن کار دیگر می شدند و تا همیشه این آه به گردن آن ها ماند و هیچوقت به بزرگی در فوتبال و مسیر ترسیم شده برای خود نرسیدند... آهی که قطعا امروز هم از نهاد همه هواداران مس بلند می شود و به این زودی ها برای آن هایی که در زمین کم گذاشتند تا امروز حال مس این شود پائین نمی آید....

منبع: تک به تک