به گزارش کرمان ساکر؛ چراغ فوتسال شهر کرمان اگر تا الان اندکی روشن مانده به لطف باشگاه‌های خصوصی و مربیان عاشقی‌ست که بجای آنکه به فکر جیبشان باشند، به فکر جوانان فوتسالیست این شهرند. باشگاه‌های خصوصی شهر کرمان اگرچه همیشه یاور و پشتیبان بازیکنان پایه‌ای بوده‌اند و در بیشتر مواقع در این راه به موفقیت‌های مقطعی نیز دست یافته‌اند اما تا زمانی یک بنگاه اقتصادی با پشتوانه مالی در فوتسال سرمایه‌گذاری نکند و فوتسالیست‌های مستعد کرمانی را زیر چتر حمایتی خود در نیاورد، آش همان آش است و کاسه همان کاسه. خوشبختانه دو باشگاه گهرزمین و فولاد سیرجان به خوبی در یکی دو سال اخیر توانستند به این عرصه ورود و انگیزه را به فوتسالیست‌های استان تزریق کنند و نوید روزهای خوشی را برای فوتسال استان بدهند. گهرزمین با نگاه ویژه به زیرساخت‌ها، مشخص کردن چشم‌انداز بلندمدت و همچنین توجه به رده‌های سنی به نظر می‌رسد در این راه ثابت قدم تر و مصمم تر باشد تا فولاد سیرجانی که اگر چه عمده بازیکنان آن را بازیکنان کرمانی تشکیل می‌دهد و در شهر کرمان به تمرین و مسابقه می‌پردازد، اما با تصمیم شوکه کننده‌ مدیران این باشگاه در ابتدای این فصل که قید تیم‌داری در این رشته را زدند، نشان می‌دهد فسلفه مشخصی وجود ندارد و از آن مهمتر تاکنون برای راه‌اندازی تیم‌های رده‌های سنی نیز هیچ عزمی از خود نشان نداده است. از دو تیم سیرجانی بگذریم، اوضاع در خود شهر کرمان اسفناک است. طی سالیان گذشته حامیانی برای سرمایه‌گذاری در این رشته پرطرفدار ورود کرده‌اند اما پس از مدتی کوتاه یا دلسرد شده‌اند و یا زیر بار هزینه‌های آن تاب نیاوردند و در نهایت عطای آنرا به لقایش بخشیدند. سال ۹۶ که تیم کاوش کرمان در رده سنی امید با هدایت سجاد طهماسبی از مربیان جوان کرمانی به عنوان تنها نماینده شهر کرمان راهی رقابت‌های زیرگروه کشور شد، هیچکس فکرش را نمیکرد که آن‌ها با تمام مشکلات و سختی‌هایی که بر سر راهشان قرار دارد، بتوانند به لیگ دسته یک صعود کنند اما آن‌ها این راه سخت را پیمودند و لیگ یکی شدند. طهماسبی با تمام موانع موجود بر سر راه، تیم را حفظ کرد و در فصل ۹۸ تا آستانه صعود به لیگ برتر هم پیش برد اما یک گام کم آوردند تا این هدف محقق شود. به هرحال پس از گذشت ۴ سال پر فراز و نشیب، حامی مالی این تیم دیگر توان ادامه همکاری را ندارد و در تکاپوی انتقال سهمیه هستند تا جایی که حاضر شده‌اند بصورت رایگان این سهمیه را در اختیار باشگاهی کرمانی که توان حضور در رقابت‌های دسته یک کشور را داشته‌ باشد، بگذارند.

سجاد طهماسبی در گفتگو با کرمان‌ساکر در مورد مشکلات و شرایط تیمش، اهداف خود و بسیاری مسائل دیگر صحبت‌های مفصلی انجام داده است که در ادامه می‌خوانید:

*سجاد طهماسبی را بیشتر به مخاطبین ما معرفی کنید؟ بنده در چندین دوره رقابت‌های لیگ استان و چند دوره بازی‌های آموزشگاهی به عنوان بازیکن حضور داشته‌ام و در اواخر سال 89 به سمت مربیگری آمدم تا بتوانم در حد توان به بچه محله‌ای‌هایم کمک کنم. از سال ۸۹ در تمامی باشگاهای برتر رده‌های سنی استان همچون هسته های جوان، مقاومت کرمان، سرمایه‌گذاری مس، کمیل کرمان، راه‌آهن کرمان، فردوسی کرمان، راستین سوله و کاوش کرمان کار کردم و خوشبختانه در این سال ها موفق به کسب عناوین مختلفی نیز شدم.

* آقای طهماسبی لطفا توضیحات کاملی از شرایط تیم امید کاوش در چند سال اخیر بدهید؟ تیم امید کاوش که در لیگ یک امیدهای کشور حضور دارد و در سال ۹۶ این سهمیه زیر نظر باشگاه فردوسی و مدیرعاملی آقای داوود تقی‌زاده قرار داشت و با همت بچه‌های شهر کرمان موفق شدیم به لیگ یک صعود کنیم. این تیم اولین تیمی بود که بعد از افت چندین ساله فوتسال کرمان توانست به لیگ بالاتر صعود کند. بعد از آن سال باشگاه فردوسی به دلیل مشکلات مالی تیم‌داری نکرد و سهمیه از فردوسی به راستین سوله با مدیرعاملی آقای میرمنصور موسوی انتقال یافت که سال ۹۷ واقعا تیمی فوق العاده داشتیم که متاسفانه بدلیل اشتباهات دو سه تن از دوستان و بی معرفتی فردی در داخل هئیت فوتبال، باعث شد آن تیم بعد از صعود به مرحله نهایی، نتواند در این مرحله بازی کند و سهمیه سال 97 از راستین سوله به کاوش با مدیرعاملی اقای رضا کردی انتقال یافت و در سال ۹۸ که سال خیلی سختی بود، تنها دو باشگاه کمیل کرمان و کرمان جوان به ما که نماینده استان بودیم، کمک کردند تا خداروشکر با تلاش مدیریت و تلاش زیاد بچه‌ها به جمع چهار تیم پایانی صعود کنیم. ما در این مرحله بعد از رفتن ایمان هابیلی به لیگ یک بزرگسال ضربه سنگینی خوردیم. در مرحله ای که تیم‌هایی مثل مس سونگن تیمشان را با هشتمین بازیکن برتر جوان جهان تقویت کردند، ما بهترین دروازه‌بان دور اول کل لیگ یک را ‌از دست دادیم. هر چند من وظیفه خود می‌دانم رضایت هر بازیکنی را که بخواهد به مراحل بالاتر برود صادر کنم تا خدای نکرده جلوی رشد این بازیکن را نگیرم. در نهایت آن تیم شایسته با تفاضل گل کمتر موفق به صعود به رقابت های لیگ برتر امید کشور نشد.

*با توجه به اینکه تیم کاوش عملکرد خوبی از خود به نمایش گذاشته است، چرا از سوی هیچ حامی مالی حمایت نمی‌شود؟ ببینید جناب اقای رضا کردی که موسس باشگاه کاوش است با کمک آقای محمد عسکری در این دو سال واقعا کمک‌های زیادی به فوتسال پایه کرده‌اند. در این دو سال اخیر از این باشگاه 7 بازیکن به لیگ برتر نوجوانان کشور، 8 بازیکن به تیم‌های لیگ یک و دو بزرگسال کشور فرستاده شده‌اند. همچنین نزدیک به 8 بازیکن این تیم نیز به عنوان بازیکن فوتسالیست در کارخانه‌های فولاد استان مشغول به کار شده‌اند و چندین بازیکن دیگرمان را نیز در خدمت تیم‌های اعزامی استان به بازی‌های کشوری گذاشته‌ایم. ولی این حامی یک بنگاه اقتصادی کوچک است که از یک آموزشگاه و یک فروشگاه قطعات موبایل به نام کاوش تشکیل می‌شود که با این اوضاع اقتصادی واقعا برای این مجموعه تیمداری سخت است و به همین دلیل حاضر هستیم که سهمیه این باشگاه را به یک مجموعه با ساختار ایده‌آل بصورت رایگان انتقال بدهیم.

*با این شرایط کنونی که باشگاه کاوش حاضر به شرکت در مسابقات نیست، وضعیت تنها نماینده کشوری شهر کرمان چه خواهد شد؟ جناب اقای کردی در ابتدای امسال به دلیل مشکلات اقتصادی پیش آمده به بنده اعلام کردند که فکری برای انتقال سهمیه این تیم به باشگاهی که توان هزینه کردن را داشته باشد، باشم. در دو سال اخیر از استان‌های دیگر هم برای خرید سهمیه با بنده صحبت‌های زیادی شد ولی بنده و مدیرعامل محترم باشگاه کاوش معتقدیم که این سهمیه حق بچه‌های شهر کرمان است و قلبا دوست نداریم این سهمیه از استان خارج شود. بار دیگر اعلام می‌کنم حاضر هستیم هر باشگاهی که می‌تواند از عهده هزینه‌های این سهمیه بر بیاید، آنرا در اختیارشان قرار دهیم. می‌خواهم از طریق رسانه شما از مسئولین باشگاهای بزرگ استان همچون فولاد بردسیر و فولاد زرند تقاضا کنم برای رشد فوتسال پایه استان به کمک این تیم بیایند و با در اختیار گرفتن این سهمیه لطف زیادی به جوانان فوتسال پایه استان کنند و در غیر این صورت اگر واقعا مسئولین کاری انجام ندهند، ما برای از دست نرفتن این سهمیه، مجبور به خروج این امتیاز از استان هستیم.

*اگر اشتباه نکنم تنها تیم حال حاضر شهر کرمان در رقابت‌های کشور هستید؟ دقیقا درست است. کاوش کرمان تنها سهمیه این استان از شهر کرمان در مسابقات کشوری چه از رده های سنی و چه بزرگسال می‌باشد.

*مشکلات فوتسال پایه در استان از نگاه شما به عنوان یکی از مربیانی که در چند سال اخیر بصورت مستمر فعالیت کرده‌اید؟ فوتسال استان اگر از حضور مربیان عاشق بی بهره بود، خیلی وقت پیش نابود شده بود. جز باشگاه گهرزمین سیرجان که در بخش فوتسال پایه هم فعالیت می‌کند، انگار باشگاه دیگری در رده‌های سنی وجود ندارد. منظورم از این حرف این است که تمامی باشگاه‌های خصوصی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، از مشکلات مالی به شدت رنج میبرند. بزرگترین مشکل فوتسال استان ما نیز همین مورد است. باید باشگاه هایی با تفکر حرفه ای و دارای پشتوانه مالی شکل بگیرند همانند باشگاه مس کرمان که در پایه های فوتبال سرمایه گذاری می کند و در این امر تا حدودی موفق بوده است.

*فوتسال استان را از نظر استعداد در رده‌های سنی چطور می‌بینید؟ بنده در 10 سال اخیر یا به عنوان کمک مربی یا سرمربی در مسابقات رده‌های سنی کشور حضور داشته ام و میتوانم به جرات بگویم که این استان از لحاظ استعداد جزو بهترین‌های ایران است و حتی اگر در یک زمانی نصف استعدادهای کرمان در یک تیم گرد هم بیایند، شک نکنید به راحتی در بین سه تیم برتر کشور قرار خواهند گرفت.

*چه هدفی را در عرصه مربیگری دنبال می‌کنید؟ متاسفانه مربیگری در استان کرمان باندبازی شده است و اصلا نمی‌شود برای موفقیت و پیشرفت به توان خود اکتفا کرد. حتما باید از جایی یا از سوی فردی حمایت بشوی! هدف خودم از مربیگری که روز اول بخاطر آن به فوتسال آمدم، خدمت به جوانان شهرم و استانم است تا در راه موفقیت و پیشرفت به آن ها تا حد توان کمک کنم. بیشترین تمرکزم بر روی بچه های پایین شهر است، چون به خوبی می‌دانم که  این بچه‌ها چه سختی‌ها و مشکلات مالی را تحمل می کنند.

*درآمد شما از کجاست و انگیزه‌تان برای تیمداری در این شرایط اقتصادی سخت، دقیقا چیست؟
بنده قبلا مغازه درودگری داشتم و به دلیل خرابی بازار آنرا بستم و حالا درآمدم تنها از آکادمی فوتسال است. انگیزه من از مربیگری موفقیت بازیکنانم چه از لحاظ ورزشی و چه از لحاظ اجتماعی می‌باشد. خداروشکر توانستم به بسیاری از جوانان هم محله‌ای ام در این راه کمک کنم و بسیاری از آن ها را از مسیرهای انحرافی به سمت ورزش بکشانم.

*آرزوی ورزشی سجاد طهماسبی؟
آرزوی اولم این است که بیماری کرونا هرچه زودتر کنترل و از بین برود و آرزوی بعدی ام نیز پیشرفت بازیکنانم و همچنین خودم به اندازه استعداد و توانایی‌هایمان است.

*سخن پایانی؟
سپاسگزارم از شما بابت این همه کمک به ورزش استان. فکر می‌کنم این اولین باری است که میتوانم در رسانه ای پر مخاطب، از همه کسانی که در این راه به من کمک کردند تشکر کنم. اول از دوستان بزرگوارم در مجموعه کاوش که همیشه در تمامی سختی‌ها و مشکلات با من بوده‌اند، آقایان محسن ابراهیم‌پور و کمیل دوست‌کام با تمام وجود تشکر می‌کنم. و در نهایت تشکر ویژه ای دارم از آقایان رضا یوسفی و نادر کدخدازاده مردان و حامیان خوش‌قلب فوتسال استان و همچنین از آقایانی که هر کدام در مقطعی از زمان به من لطف داشتند از جمله امیر هادی‌زاده، حسن هابیلی، هادی عبداللهی، علیرضا روحی، ایمان عبداللهی، رامین حیدرزاده، محمدعلی مولایی و بقیه دوستان گرامی.