به گزارش کرمان ساکر، استعفای رییس هیات فوتبال استان کرمان در شرایطی که حتی برخی نزدیکان و کارمندان این هیات از آن اطلاع نداشتند، بسیار عجیب و در واقع باورنکردنی بود. بعد از پایان آن همه شوق، این سوال برای اغلب فوتبالی‌های کرمان به وجود آمد که چرا رییسِ همیشه پای کار فوتبال استان نامه غیرمنتظره‌ای را به فدراسیون فرستاده و البته چرا خواهان خروج زودتر از موعد از نیروی انتظامی شده است. در روزهایی که باشگاه مس از فشار برای برکناری مدیرعامل نالان بود؛ یعنی همه چیز در گره با استعفای قرایی، معادله مدیریتی باشگاه مس و آینده بچه‌های فوتبال استان که قرایی صحبت‌هایشان را در سفرهای متعددش با حوصله شنید.

در نهایت آنچه که از چند روز شایعه و شائبه در فوتبال استان پیچید، محمودی نیا به مدیریت باشگاه مس کرمان ادامه داد و علی قرایی نیز هنوز مشخص نیست آیا وارد ترکیب هیات مدیره یکی از باشگاه‌های مسی می‌شود یا خیر. در حالی که رفسنجانی‌ها بعید است اجازه ورود یک کرمانی را به باشگاه‌‌شان صادر کنند و ترکیب هیات مدیره باشگاه مس کرمان نیز نامشخص است و فقط زمزمه‌هایی انجام شده که قرایی در هیات مدیره این باشگاه حضور داشته باشد. قرایی یک بار با اردشیر سعدمحمدی جلسه‌ای را برگزار کرده که هنوز خروجی آن جلسه با عدم انتصاب‌های جدید شرکت مس مشخص نیست.

این روزها محسن سلاجقه سرپرست هیات فوتبال استان است و قرایی در ساختمان هیات فوتبال بعد از موافقت رسمی فدراسیون فوتبال هیچ سمتی ندارد. قرایی دور از فوتبال در نیروی انتظامی به کارش ادامه می‌دهد اما فضای مجازی به نام او و بحث‌های تند آغشته است؛ مگر می‌شود علی قرایی بعد از دو سال و چهار ماه که همه چیز را در فوتبال دید و چهره‌اش در تصاویر پایانی همه جشن‌های آن نیز ثبت شد، به راحتی از کلمات و صحبت‌های خصوصی پیرامون فوتبال کرمان محو شود؟! اما نکته بد ماجرا همین است که گاهی ادب و احترام از سوی نزدیکان به او در فضای مجازی از حد خارج می‌شود و اگر قرایی هم بخواهد در سکوت به دوران حضورش در فوتبال فکر کند، اما طاقت برخی اطرافیان او حتی در مقابل یک نقد کوچک نیز پایین است و فرد منتقد مورد هجوم قرار می‌گیرد.

اصلی ترین دلیل واکنش منفی از مس به حضور دوباره‌ی قرایی در باشگاه مس شاید به دلیل همین واکنش‌های متعصبانه به شخص او در فضای مجازی باشد. حتی اگر علی قرایی هم می‌خواست اشتباهش را قبول کند و این شهامت را یک بار در برنامه "رو در رو" نشان داده بود، اما کلمات تند در فضای مجازی عملا اجازه بهبود ارتباطات را نمی‌داد و در ادامه نیز مشاوره‌های اشتباه و مغرضانه، آتش روی اختلافات و حواشی کوچک می‌ریخت و همه چیز بزرگنمایی می‌شد؛ مثل انتشار تصاویر شبانه و یک نیمه نشستن روی سکوها کنار هواداران مس که در کنار استفاده از ضعف احساسی هوادار، از سوی مخاطبان دیگر نیز قضاوت می‌شد و آن همه عشق و علاقه صادقانه را بی معنی جلوه می‌داد و متاسفانه وقتی کمپین آنچنانی برای جلوگیری از استعفای قرایی ایجاد نمی‌شود، یعنی او آنطور که باید و شاید نتوانست علاقه‌اش را به فوتبال نشان بدهد.

اما اینکه به فوتبال علاقه داشته باشی کافی نیست و باید به مسائل داخلی آن آگاه باشی. زمان و صبوری نیاز بود که قرایی فوتبال را بشناسد و با علاقه به دنبال اصلاح تفکر در نقاط مختلف فوتبال استان برود و اکنون هم با گذشت دو سال از این افتخاراتِ یکی پس از دیگری در فوتبال استان لذت ببرد اما دو ماه بعد از ورود به هیات فوتبال، علی قرایی خواهان همه کاره شدن در صعود تیم فوتبال مس هم شد و آنجا شاید نقطه‌ای نگران کننده و صد البته تاریک در دوران حضور او محسوب می‌شود؛ اینکه همه چیز را خواست، شاید شتاب زده‌ترین علاقه‌ای بود که با آن تصاویر مورد بحث ادامه پیدا کرد و متاسفانه مورد سو استفاده از سوی کسانی هم قرار گرفت که تصور می‌کرد در قالب "دوست" به او نزدیک شده‌‌اند اما هرچه گذشت، اتفاقات مربوط به دوران حضور او در باشگاه مس پاک نشد و حتی چندین باره هم در فضای مجازی نوشته شد؛ در حالی که شاید خودِ قرایی نمی‌خواست آن‌ها را به یاد بیاورد و به دنبال رقم زدن اتفاقات تازه‌ای بود.

قرایی در نیروی انتظامی و قبل از ورود به فوتبال استان کرمان یکی از قابل احترام ترین معاونان فرماندهی انتظامی استان بود و هست اما برخی بی احترامی‌ها در فوتبال علیه او کاملا در تضاد با جایگاهش در نیروی انتظامی قرار گرفت و این داستان ادامه دارد. بی تردید نحوه کار در نیروی انتظامی به عنوان یک پزشک تفاوت زیادی با فوتبالِ پر حاشیه دارد و عشق انکار نشدنی به خدمت در فوتبال کرمان برای بچه‌های این استان پهناور باید با صبوری ادامه پیدا می‌کرد و شاید بعد از مطلع شدن از پیچ و خم فوتبال و این افتخارات متعدد در فوتبال استان، کمتر کسی با حضورش در مس مخالفت می‌کرد. البته جدایی جواد یزدپور و مرضیه مومنی به عنوان اولین نفراتی که بعد از انتخاب قرایی در هیات فوتبال صاحب جایگاه شدند نیز از نقاط تاریک و مبهم حضور به عنوان رییس در ساختمان هیات فوتبال محسوب می‌شود.

بعید است قرایی آن همه عاشقانه را با استعفای اخیرش فراموش کند و دست به نابودی عشق به فوتبال در وجودش بزند. او را نباید مردی جدا شده از فوتبال دانست اما دفعه بعد انتظار می‌رود قرایی با تمام تجربیاتی که از این دو سال و خرده‌ای آموخت، عملکرد متفاوتی داشته باشد و زندگی نیز همیشه فرصت فراموشی اتفاقات گذشته را می‌دهد، اگر میلی باشد و کسانی بگذارند که همه چیز تغییر کند و آرام شود.

میلاد بحرینی