به گزارش کرمان ساکر، لیگ یک هفته گذشته با برگزاری بازی‌ های معوقه هفته چهاردهم به پایان نیم فصل اول رسید و مس رفسنجان با ربودن فرصت از 3 تیم دیگر توانست به قهرمانی برسد. فصل گذشته گل گهر به 5 سال غیبت کرمان در لیگ برتر پایان داد و با قهرمانی به لیگ نوزدهم راه یافت و از ابتدای فصل این تیم نشان داده بود هدفی جز صعود ندارد. در این فصل نیز تیم های کرمانی با باور صعود در لیگ یک حضور دارند و این استان که بیشترین تعداد نماینده در لیگ یک را دارد، امیدوار است با توجه به روند حرکتی مس کرمان و اضافه شدن تیم مجتبی حسینی به جمع مدعیان در کنار قهرمانی مس رفسنجان، در لیگ بیستم نماینده های بیشتری داشته باشد. نباید از نقش آرمان گهر نیز عبور کرد که با عملکرد خیره کننده در فصل گذشته لیگ دسته دوم اجازه نداد جای گل گهر در لیگ یک خالی بماند. بد نیست به بررسی عملکرد سه تیم کرمانی در نیم فصل اول لیگ یک نگاه دقیق تری داشته باشیم.

مسِ بی رحم، محکم و در نهایت شایسته قهرمانی

شهر پسته این روزها تمام تیم‌ های لیگ یکی را از بالا نگاه می کند و هر رفسنجانی به واسطه درخشش پسران محمد ربیعی می تواند با غرور راجع به تیمش صحبت کند. به نظر می رسد مس رفسنجان از معمولی بودن در لیگ یک خسته شده و باشگاه با توجه به تعداد کم تیم های تحت حمایت خود می‌ تواند به راحتی تمرکزش را روی موفقیت در مستطیل سبز قرار بدهد. البته تا سه هفته مانده به شروع بازی های لیگ یک اصلا برنامه مشخصی از سوی مسی ها وجود نداشت و باشگاه در گیر و دار تمدید قرارداد با میشو کریستیچوویچ بود که این اتفاق با حضور سرمربی کروات در رفسنجان رخ داد اما او به یکباره با مدیران مس اختلاف پیدا کرد و آن ها یکدیگر را به دروغگویی متهم کردند. با این حال محمد ربیعی در میان تمام حواشی مربوط به جدایی میشو، جایگزین این مربی کروات شد و در ادامه نیز مس حضورش را در بازار نقل و انتقالات تابستانی با جذب مهره های شاخص لیگ یکی از جمله سه بازیکن کلیدی گل گهر در مسیر صعود، دو بازیکن مس کرمان و چند بازیکن لیگ یک‌باز به صورت جدی اعلام کرد. مس عملا فرصت کوتاهی برای آماده سازی داشت و این تیم با دو مساوی متوالی کارش با ربیعی آغاز کرد اما در ادامه چهار برد متوالی، تساوی در دربی در سیرجان و سلاخی داماش به اندازه کافی شخصیت مدعی مس را بروز داد. مس که در پیش فصل فرصت کافی برای بدنسازی نداشت، در 5 بازی دچار نوسان در نتایج شد اما شاید لغو بازی مقابل خوشه طلایی بهترین اتفاقی بود که برای ربیعی رخ داد و او توانست از فرصت استراحت اجباری برای بازسازی بدنی، فنی و روانی تیمش استفاده کند. مس که به دلیل نتایج فوق العاده در جمع مدعیان باقی مانده بود، در سه هفته متوالی توانست از نود ارومیه، بادران و خوشه طلایی به عنوان سه تیم مدعی عبور کند و معادلات در نتایج دیگر بازی های مدعیان نیز به سود این تیم رقم خورد تا با 33 امتیاز به قهرمانی نیم فصل برسد. مس با 29 گل زده و میانگین 1.7 گل در هر بازی مخوف ترین خط حمله لیگ یک بود و 14 گل نیز دریافت کرد تا با تفاضل گل 15 بهترین عملکرد را در میان مدعیان ثبت کند. می‌توان حدس زد که ربیعی و مس تا هفته های پایانی در جمع مدعیان صعود حضور خواهند داشت.

خروج حسینی از برزخ و استارت خوش موقع

بر خلاف مس رفسنجان که استارت دیرهنگامی در مقطع پیش فصل داشت اما مس کرمان با انتخاب مجتبی حسینی خیلی زود برنامه هایش را آغاز کرد. حسینی فصل پیش فقط یک ماه مس را تمرین داد اما دوباره به کرمان بازگشت تا این بار جدی تر کارش را ادامه دهد. مس در نقل و انتقالات هیاهوی آنچنانی نداشت و حسینی به سراغ جذب مهره های شاخص نرفت اما مس فرصت کافی برای بدنسازی و آداپته شدن با تفکرات حسینی را داشت. این تیم در تمام خطوط نسبت به فصل گذشته با تغییرات وارد بازی ها شد و در اولین بازی نیز شکست تلخی در شیراز مقابل قشقایی به ثبت رسید. اما اعتماد به تیم حسینی از همان روزهای ابتدایی در پایین ترین حد ممکن بود و مس نه فوتبال منظمی ارائه می داد و نه روند ثابتی در نتیجه گیری داشت و در هفته چهارم با شکست 4 گله در کرمان، یکی از پر تنش ترین روزهای فوتبال کرمان مشاهده شد. مس حتی در روز پیروزی مقابل ملوان هم آرامش نداشت و "حیا کن رها کن" علیه حسینی تقریبا به عادت سکوها تبدیل شده بود اما نقطه عطف این تیم از بازی ذوب آهن در جام حذفی بود؛ مس در اصفهان به یک پیروزی بزرگ رسید و اعتماد به نفسی که در بازی های خانگی ضربه خورده بود، در این بازی حتی در شکل بازی مس هم بازسازی شد. مس بعد از بازی حذفی، در خانه مقابل فجر شکست خورد، در حالی که تساوی کمترین لیاقت این تیم از بازی مقابل فجر بود. آن روزها شایعاتی در خصوص اخراج مجتبی حسینی هم به گوش می رسید و حتی بسیاری معتقد بودند شکست در ال مسینو به معنای پایان کار سرمربی جوان و جدی مس است اما گل بهرام رشیدفرخی در نیمه دوم و تساوی در رفسنجان، باعث شد دنیا پس از آن به مس لبخند بزند. مس استارت شکست ناپذیری را از بازی در رفسنجان زد و البته روند پیروزی های این تیم مقابل بادران و فرهاد کاظمی در کرمان آغاز شد و با تساوی جنجالی مقابل نود، بازی های دشوار به پایان رسید. مس در زمین به حریفانش فرصت شکل دادن به بازی نمی داد و مهمترین از هر چیزی، ثبات این تیم از نظر فنی بود که روحیه و اعتماد به نفس بازیکنان افزایش پیدا کرد و ثمره اعتماد به حسینی چیزی جز قرار گرفتن مس در جمع بالانشینان نبود؛ مس در 8 بازی پایانی خود شکست نخورد، 5 بار پیروز شد و 3 مساوی کسب کرد تا امیدهای زیادی برای نیم فصل دوم داشته باشد. نقطه قوت تیم حسینی، خط حمله با 23 گل زده محسوب می شود که بعد از مس رفسنجان، این تیم به صورت مشترک با فجرسپاسی صاحب بهترین خط حمله است. مس در نیم فصل اول بی تردید یکی از بهترین تیم های لیگ یک از نظر فنی بود.

دوری از گزند شکست، راهکار شهبا شد

فوتبال سیرجان در روزهای ابتدایی سال 98 بهترین شهر فوتبالی ایران شد. گل گهر با پیروزی در بازی مقابل شهرداری ماهشهر می‌ توانست به لیگ برتر صعود کند اما یک هفته قبل تر، این آرمان گهر بود که باور صعود را در سیرجان به وجود آورد. سه امتیاز در آخرین بازی مقابل پرسپولیس گناوه، قهرمانی در گروه الف لیگ دو را به قاسم شهبا تقدیم کرد و فوتبال سیرجان راضی بود که یک مربی بومی توانسته این افتخار و شادی را برای این شهر خلق کند. 5 روز بعد نیز گل گهر صعود دیگری را برای سیرجان رقم زد تا رویایی ترین روزهای تاریخ سیرجان به نام فوتبال نوشته شود و ارتقای درجه فوتبالی سیرجان با توجه به صعود آرمان گهر تکمیل شد. آرمان گهر با شهبا وارد لیگ یک شد؛ کسی که تجربه بالایی در لیگ یک دارد و همین چند سال پیش می توانست زودتر از وینکو بگوویچ صعود به لیگ برتر را برای سیرجان ثبت کند اما او راضی بود که در آرمان گهر اختیارات بیشتری دارد. شهبا می‌ دانست موفقیت در لیگ یک اصلا راحت نیست و تیم او باید تجربه های بیشتری کسب کند. به دلیل همین بی تجربگی در 8 بازی طعم شیرین سه امتیاز را مزه نکرد اما نکته جالب این بود که هر دو تیم مسی در دربی سیرجان گرفتار انگیزه های خاص سیرجان در مصاف با تیم های هم استانی شدند. آرمان گهر در خط حمله با وجود بازیکنانی مثل امین اسدی و عباس پورخسروانی مشکل شدیدی احساس نمی کرد و آمار گلزنی های این تیم برای یک تیم تازه وارد که شخصیت لیگ دویی داشت، کافی به نظر می رسید اما مشکل اصلی ضعف و استرس این تیم در کارهای دفاعی بود که شهبا از جایی به بعد متوجه شد باید برای افزایش اعتماد به نفس در تیمش، به شکل محتاطانه ای امتیاز کسب کند و از زهر شکست در امان بماند. 5 بازی پایانی آرمان گهر بدون شکست همراه بود؛ پیروزی در بازی مقابل رایکا به عنوان رقیب در پایین جدول و در نهایت تساوی خارج از خانه در بازی معوقه هفته چهاردهم مقابل استقلال خوزستان باعث شد تیم شهبا نیم فصل اول را با آرامش نسبی به پایان برساند. در هفته های پایانی، هم آمار گل های دریافتی آرمان گهر کمتر شد و هم اینکه این تیم از نظر نتیجه گیری ثبات بهتری پیدا کرد و شهبا باید در نیم فصل دوم مسیرهای بدون خطر را انتخاب کند. این تیم با 9 تساوی به صورت مشترک با گل ریحان البرز رکورددار تساوی در نیم فصل اول بود.