به گزارش کرمان ساکر، سال گذشته که مدیران وقت باشگاه و شرکت مس به جدیت تمام اعلام کردند که از تیم های تحت حمایت خود دست خواهند کشید، به غیر از چند واکنش هیجانی و تند و چند جلسه ای که از همان ابتدا مشخص بود خروجی روشنی ندارد، اتفاق دیگری رخ نداد تا ورزش حرفه ای کرمان همچنان به صورت نامتوازن سابق به حیات خود ادامه دهد.

شهر کرمان در حال حاضر در حالی در لیگ های فوتبال لیگ یک و لیگ دو کشور و رده های سنی فوتبال لیگ برتر، هندبال لیگ برتر، بسکتبال لیگ برتر، فوتسال بانوان لیگ برتر، تکواندو لیگ برتر دارای تیم است که تمامی این تیم ها تحت فعالیت باشگاه مس کرمان قرار دارند.

اگر تیم فوتسال فولاد سیرجانیان را نیز که در شهر کرمان بازی های لیگ دسته یک خود را دنبال می کند، متعلق به سیرجان بدانیم، عملا هیچ باشگاهی غیر از مس در شهر کرمان در زمینه فعالیت حرفه ای ورزشی وجود ندارد و این یک فاجعه تمام عیار برای شهری مثل کرمان است که داعیه کلان شهری را نیز در کشور دارد.

این در حالی است که شهر کرمان در معرض آلایندگی بیش از ده نهاد صنعتی و کارخانجات بزرگ آن هاست که هیچ مسئولیت اجتماعی در قبال ورزش حرفه ای شهر کرمان بر عهده نمی گیرند تا در این زمینه پای شهر کرمان یک لنگ اساسی بزند.

برخلاف بسیاری از شهرهای ایران، نهادهایی مثل شهرداری نیز در کرمان هیچ علاقه ای برای ورود به بحث ورزش حرفه ای ندارند تا در این زمینه نیز دست ورزش کرمان به شدت کوتاه باشد.

اگر نگاه کوتاهی به شهرهای بزرگ ایران مثل اصفهان، اهواز، تبریز و.. بی اندازیم همه این شهرها حداقل سه تا چهار باشگاه حرفه ای با مدیریت نهادهای اقتصادی خود دارند تا تیم های حرفه ای شهر خود را در بین خود پخش نمایند و فشار حداکثری بر بردنه یک باشگاه نیاید... اتفاقی که در کرمان اصلا رخ نداده و ظارها قرار هم نیست رخ دهد!

جدا از این موضوع وجود این همه تیم گروهی حرفه ای بر بدنه باشگاه مس کرمان در رشنه های مختلف، آن هم در کنار تیم های دیگری مثل تیراندازی بانوان، کاراته، دوچرخه سواری و... یک رکورد عجیب و غریب برای باشگاه مس کرمان به ثبت رسانده است و این باشگاه با بودجه ای که سال ها ثابت مانده است بیش از 17 رشته ورزشی را مدیریت می کند که در کشور واقعا آمار بی نظیر و قابل توجهی است.

این آمار هرچند می تواند یکی از نقاط مثبت باشگاه مس در کلیت باشگاه داری خود باشد اما در حقیقت تیم های تحت فعالیت آن و مدیریت این باشگاه را زیر فشار خرد کننده ای قرار می دهد و باید اذعان کرد با وجود هزینه های ورزش در کشور، نباید تمام بار ورزش شهر کرمان را بر دوش این باشگاه قرار داد.

باشگاه های شناخته شده کشور مثل تراکتورسازی، سپاهان، ذوب آهن و حتی پرسپولیس و استقلال در حالت نرمال خود بیش از 4 رشته ورزشی را بیشتر تحت پوشش خود ندارند و این گونه است که حضور بیش از ده رشته ورزشی در باشگاه مس را در این شرایط باید با دید قابل نقد بیشتری نگاه کرد.

در حالی که تیم های هندبال، بسکتبال، دوچرخه سواری و... باشگاه مس از کمبود توجه به خود نسبت به رفبای لیگ برتری خود گلایه دارند که در این چند سال هیچ حرکت جدی و کارشناسی شده ای برای جذب نهادهای اقتصادی کرمان به ورزش نشده است و همین سال پیش اگر برنامه مدیریت وقت باشگاه مس برای رها کردن تیم های خود اجرایی می شد، هیچ معلوم نبود که چه سرنوشتی در انتظار این تیم ها باشد.

هرچند وضعیت اقتصادی کشور در حدی از فاجعه به سر می برد که هیچ نهاد اقتصادی نخواهد به سمت ورزش حرفه ای شهر کرمان قدمی بردارد، اما اگر برنامه کارشناسی شده ای برای این موضوع ریخته می شد، و نهادهای اقتصادی در ازای ورود به بحث مدیریت ورزش حرفه ای در راستای مسئولیت اجتماعی خود، در رشته هایی مثل بسکتبال، هندبال، والیبال و... در کرمان، امتیازهایی در زمینه مالیاتی و عوارضی و درآمد خالص خود دریافت می کردند قطعا شاهد این روند نامتوازن در ورزش حرفه ای کرمان نبودیم.

اینکه این امتیازها برای نهادهای اقتصادی جهت ورود به ورزش حرفه ای با چه مجوزهای قانونی در اختیار آن ها قرار بگیرد و یا اینکه چه دستورالعمل هایی در این باره مصوب شود، همگی مواردی است که در نهادهایی مثل استانداری و یا مجمع نمایندگان و اداره کل ورزش کرمان می بایست به صورت جدی مورد بررسی قرار گیرد که بعد از شکست اجرای طرح مثلث ورزش، هیچ اقدام جدی دیگری در این باره صورت نگرفت.

عدم ورود نهادهای صنعتی شهر کرمان به ورزش حرفه ای و جای خالی چند باشگاه حرفه ای در کرمان، اتفاقی است که تبدیل به یک طلسم شوم در ورزش کرمان شده است و همچنان دیوار مس با همه نازک شدن های خود جور سنگینی ورزش کرمان را به دوش می کشد و مشخص نیست تا کجا این دیوار از ترک خوردن خود می تواند اجتناب کند.

سعید قرایی