به گزارش کرمان ساکر، شاید کمتر کسی بداند که کرمان هم در فوتبال لژیونر داشته است. محمدرضا آذرپیرا لژیونری است که فوتبالش را از سیرجان آغاز کرد و سپس در 14 سالگی با رها کردن خانه و خانواده به تهران رفت و توانست حتی نظر مثبت مربیان پایه استقلال را هم جلب کند و در تیم‌های نوجوانان و جوانان آبی‌های پایتخت بازی کند. قصه خروج از کرمان برای آذرپیرا جذاب‌تر هم شد و این بازیکن تکنیکی توانست به آذربایجان برود و بعد از مدت کوتاهی از حضور در تیم نفتچی آذربایجان به تیم ملی زیر 19 ساله‌های این کشور هم دعوت شد. اما امتناع از سفر به اسراییل و مشکل سربازی باعث شد لژیونر کرمان خیلی زود به ایران برگردد؛ ادامه داستان و گلایه‌هایی که آذرپیرا در بازگشت به ایران و سپس کرمان داشته را بهتر است از زبان خودش در گفتگویی که با "کرمان ساکر" انجام داده، بخوانید.

سختی کشیدم، تنها بودم تا ...

این فوتبالیست جوان کرمانی با توضیح دقیق‌تر از تصمیمی که در سن 14 سالگی گرفت، می‌گوید: فوتبالم را از 7 سالگی در مدرسه فوتبال گل گهر شروع کردم و گل گهر اولین باشگاه من بود. همچنین در تیم پاس سیرجان هم بازی کرده‌ام. چند سال است که در خارج از استان بازی می‌کنم. در سن 14 سالگی از شهرم (سیرجان) خارج شدم تا اینکه بتوانم اسم شهرم و استانم را بالا ببرم و مطرح کنم. اولین بار بود که به تهران می‌رفتم؛ بدون اجازه خانواده. رفتم هیات فوتبال تهران و گفتم می‌خواهم تست بدهم که خندیدند و گفتند برو دنبال بچه بازی‌ات! شب‌ها در هیات کشتی می‌خوابیدم که یک روز کارمند هیات من را دید و معرفی شدم به باشگاه استقلال. در تست فنی قبول شدم و به عضویت تیم نوجوانان استقلال در آمدم.

بعد از سه بازی در آذربایجان ملی پوش شدم

وی در رابطه با داستان لژیونر شدنش هم گفت: بعد از دو سال بازی در تیم‌های پایه استقلال خدا به من لطف کرد و پیشنهادی از کشور آذربایجان به دستم رسید و قبول کردم. رفتم آذربایجان و در تست فنی تیم جوانان نفتچی قبول شدم؛ خیلی خوشحال بودم و فقط پدر و مادرم حمایتم کردند. البته به زسکا مسکو روسیه هم رفتم اما آن‌ها لژیونرهای خود را از بازیکنان اروپایی انتخاب می‌کردند و من نتوانستم به این تیم بروم. در آذربایجان بعد از سه بازی به تیم ملی زیر 19 ساله‌ها دعوت شدم تا اینکه گفتند باید به اسراییل برویم. من هم نرفتم چون ایرانی بودم اما کسی از من تقدیر نکرد! بعد هم مشکل سربازی داشتم و باید در تیم‌های نظامی بازی می‌کردم و به همین دلیل به ایران برگشتم و در تیم امید ملوان بازی کردم.

گلایه از بی توجهی‌ در استان هشت

آذرپیرا در ادامه با دلخوری از بازگشت خود به کرمان صحبت می‌کند که کسی به او و سابقه‌اش توجهی ندارد: من هم مثل همه بازیکنان دوست دارم در تیم شهرم بازی کنم. در مس کرمان، گل گهر، آرمان گهر و ... اما یک نفر پیدا نشده که بگوید بیا برای ما بازی کن. از کل مسئولان گله دارم که هیچ تقدیری از من نشده. من اولین لژیونر فوتبال استان هستم اما هیچ توجهی به این مسئله نداشتند و ندارند. 

گدایی تیم نمی‌کنم اما می‌خواستم کرمان بازی کنم

خیلی دوست دارم مسئولان به من انگیزه بدهند. من اصلا قصد ندارم گدایی تیم کنم؛ سهمیه زیر 21 سال هستم و تا چند روز آینده تکلیفم با یکی از تیم‌های لیگ برتری و لیگ یکی مشخص می‌شود اما دوست داشتم در استان خودم بازی کنم. هدفم از اینکه از کرمان خارج شدم این بود نام شهرم و استانم را بالا ببرم. امیدوارم بتوانم در تیم‌های استانم بازی کنم. می‌خواهم فقط احوالم را بگیرند.

مطمئنم روزی دوباره به اروپا می‌روم

این لژیونر کرمانی از اهداف بزرگش هم صحبت کرد: دوست دارم مثل مهدی قائدی که از فوتبال بوشهر رشد کرد و به استقلال رفت، من هم در شهر خودم رشد کنم و به بالاترین سطح برسم. مطمئنم یک روز دوباره به فوتبال اروپا می‌روم و در لیگ‌های معتبر بازی می‌کنم.