به گزارش کرمان ساکر، شروین بزرگ و مهاجمان مس کرمان در بازی علم و ادب تبریز بیشترین دغدغه گلزنی و صعود با مس به لیگ برتر را داشتند اما در نهایت آنچه که تلخی بزرگی برای مهاجمان مس باقی گذاشت، یک گل کم آمده بود که انگار نمی خواست برای مس بروید. خاطرات تلخ بزرگ که به همراه مس کرمان از صعود به لیگ برتر بازماند را در یک مصاحبه می خوانید که او حرف هایش را اینطور آغاز کرد:« ما فصل را خوب شروع نکردیم و کسی به تیم ما که جوان هم بود، امیدوار نبود. رفته رفته ولی بهتر شدیم. طوری شده بودیم که دیگر همه باور داشتند که این تیم صعود می کند. چه در خانه و چه در بازی های بیرون از خانه خوب نتیجه می گرفتیم. رسیدیم به بازی اراک که ما فقط یک مساوی می خواستیم. به نظرم گل زودهنگامی  که خوردیم، شیرازه تیم ما را به هم ریخت و تمرکزمان را از دست دادیم. آقا مجتبی خیلی روی دقایق ابتدایی بازی به ما تاکید کرده بود ولی آن بازی بدشانس هم بودیم. در آخرین دقایق بازی یک توپ را هم از روی خط درآوردند.»

بزرگ سپس به آخرین بازی مس کرمان اشاره کرد که تیمش با سه گل موفق به شکست شهرداری تبریز شد ولی به دلیل تنها یک گل کمتر نسبت به آلومینیوم اراک از رسیدن به لیگ برتر جاماند. او در رابطه با این بازی اضافه کرد:« بعد هم به بازی تبریز رسیدیم. بعد از بازی با اراک انگار همه چیز تمام شده بود. ولی آقا مجتبی گفت فکر کنید این بازی آخر و شانس آخر ماست. با این حال همه خیلی ناراحت بودیم. در بازی تبریز که دیگر نگویم. در طول بازی خودشان را می انداختند و همه‌ش در دفاع بودند. سه بر هیچ جلو بودیم، دقیقه 95 یک توپ برای من آمد. اصلا باورم نمی شود که آن توپ گل نشد. یک لحظه محوطه جریمه شلوغ شد و نمی دانم چطور شد که ضربه میثم تهی دست گل نشد. آنالیروز ما می گفت روزی 50 بار این صحنه را می بینم. همانجا که این توپ گل نشد، گفتم یعنی ما نمی توانیم صعود کنیم. یکی از بدترین و تلخ ترین شب های زندگیم بود. نمی دانم شاید قسمت نبود. مدام خاطرات بد به ذهنم می آید؛ اینکه ای کاش گل ما مقابل آلومینیوم را قبول می کردند یا آن شوت گل نمی شد یا اینکه یک گل دیگر هم می زدیم. تا 50 سال دیگر هم کسی این پایان تلخ را یادش نمی رود.»

حرف های بعدی مهاجم فصل گذشته مس کرمان تشکر از هواداران این تیم بود و عنوان کرد:« این دو سالی که کرمان بودم، همیشه به من لطف داشتند و خاطرات خوبی دارم. اگر مس به لیگ برتر می آمد، از نظر امکانات در میان شش، هفت تیم خوب لیگ برتر بود. ای کاش اگر من هم در مس کرمان بازی نمی‌کردم از بین مس و آلومینیوم این تیم مس بود که به لیگ برتر می رسید.»

سوال بعد از شروین بزرگ در رابطه با پیوستنش به فولادخوزستان بود و او در این رابطه گفت:« دوست داشتم با مس به لیگ برتر بیایم ولی نشد و شرمنده مردم کرمان شدیم. نیم فصل هم پیشنهاداتی از ذوب آهن، فولادخوزستان و چند تیم دیگر داشتم ولی با آقا مجتبی صحبت کردم و گفت تو اگر بروی ما چیکار کنیم. این صحبت های ما حتی یک دقیقه هم نشد و ساز جدایی نزدم. بعد از اینکه فصل تمام شد، با مشورت دوستان و نزدیکانم و مدیر برنامه هایم تصمیم گرفتم به فولاد بیایم. دوست داشتم با آقای نکونام کار کنم. امیدوارم جواب اعتماد ایشان را بدهم. می دانم فولادخوزستان هواداران متعصب و فوتبال بلدی دارد و امیدوارم بتوانم با عمکلرد خوبی که ارائه می کنم، پاسخ اعتمادی که به من شده را بدهم و رضایت هواداران را جلب کنم.»

از شروین بزرگ در رابطه با پیشنهاد ذوب آهن پرسیدیم که او در این مورد بیان کرد:« به خودم کسی زنگ نزد. فقط می دانستم که آنها تمایل به همکاری دارند ولی من رشت بودم. یک صحبت هایی بود ولی مذاکره مستقیم نداشتیم و اینکه من جواب مثبت بدهم. خیلی از هواداران ذوب آهن که فکر نمی کردم اینقدر زیاد باشند، در این مدت به من لطف داشتند و باید از آنها بابت لطفی که به من داشتند، تشکر کنم.»

از مهاجم 28 ساله جدید تیم فوتبال فولادخوزستان در رابطه با خاطره هواداران فوتبال از بازی معروف داماش گیلان و نفت امیدیه پرسیدیم که هنوز هم از حافظه آنها پاک نشده. او در واکنش به این سوال و اینکه پیوستنش به فولاد خوزستان بار دیگر خاطرات آن بازی معروف را دوباره زنده کرده، گفت:« من رفتم کامنت‌هایی که روی خبر آمدنم به فولاد نوشته بودند را خواندم. دیدم یکی گفته بود این بازیکن فقط به تیرک می زند (باخنده). در آن بازی فقط یکی از تیرک ها را من زدم. من فقط سرها را می زدم. آخرین تیرک را من زدم و اوج ناراحتی گزارشکر بود، که هفت هشت بار اسم من را آورد. آن توپ هم گل شد و گزارشگر هم می گوید که برادر من هم دید (باخنده). این ویدئو همه جا باب شده و همه جا گذاشته اند ولی باید گفت که هنوز هم هواداران داماش گیلان تلخی ان بازی را فراموش نکرده اند، چون اگر می بردیم به پلی آف می رفتیم.»