به گزارش کرمان ساکر؛ ورزش بانوان به اندازه کافی رسانه ندارد و در رسانه ملی نیز جایگاهی برای آن در نظر گرفته نشده و در همین حال، خبری از پخش مسابقات ورزشی زنان از طریق تلویزیون نیست.

رادیو به عنوان رسانه صوتی نمی تواند میل خانواده ورزش زنان را به دیده شدن ارضا کند و اوج انعکاس این فعالیت ها در حال حاضر در فضای آنلاین است که شامل رسانه های خبری و فضای غیر رسمی شبکه های اجتماعی است.

این حجم اتعکاس آشکارا کافی نیست اما خانواده ورزش زنان در این زمینه یکی از متهمین هستند. به عنوان اولین سوال از مدیران یا تصمیم گیرندگان در باشگاه های ورزشی بانوان در لیگ ها، تا چه اندازه به داشتن متصدی یا مدیر امور رسانه در باشگاه خود اهمیت قائل هستید؟ آیا اصلا به آن فکر کرده اید؟

جهان امروز جهان ارتباطات است و در جهان ارتباطات، ارائه درست و کافی حرف اول را می زند یعنی باید بتوانیم فعالیتی که انجام می دهید به جامعه هدف ارائه کنید و این ارائه از طریق ساختار رسانه ای درست و ارتباط با خروجی های خبری اتفاق می افتد.

باشگاه هایی که نه عکاس و خبرنگار دارند، نه در شبکه های اجتماعی ارتباط مناسبی می گیرند و نه برایشان مهم است که بازیکنان و مربیان آن ها مورد توجه قرار گیرند در حقیقت با دست خود هزینه هایی که برای اعتبار برند خود خرج می کنند به سمت سطل زباله روانه می کنند.

در حقیقت، آن ها کار را به خوبی شروع کرده اند (سرمایه گذاری در ورزش بانوان) اما کار را به سرمنزل مقصود نمی رسانند و کار ابتر و ناتمام می ماند و حاصل نهایی آن، از دست دادن اسپانسرها است زیرا حامی مالی حس مثبتی را به عنوان بازخورد هزینه در ورزش زنان نمی گیرد.

موضوع دیگر، آموزش است. باشگاه ها باید در ورزش حرفه ای، ساز و کاری برای آموزش رفتار حرفه ای به بازیکنان و مربیان خود در نظر بگیرند به خصوص این که آن ورزشکاران و مربیان در مواجهه با رسانه ها نماینده تفکر و شخصیت باشگاه خود هستند.

در حوزه شبکه های اجتماعی، راه اندازی یک صفحه اینستاگرام همه موضوع نیست بلکه ایجاد ارتباطات موثر از طریق چنین فضایی، کارهای بعدی و اثربخش را انجام می دهد. این موارد ساده اما کلیدی، نقش بسیار مهمی در توسعه برند باشگاه دارد و توسعه برند یعنی دیده شدن.

حامد اسماعیلی