به گزارش کرمان ساکر، یک نمودار سینوسی از سه بازی ابتدایی مس کرمان از یک حرکت قرص و محکم حکایت نداشت اما مجتبی حسینی بعد از پیروزی لحظه آخری مقابل رایکا جلوی دوربین و مقابل خبرنگارانی که صدایش را ضبط می‌کردند، قول افزایش کیفیت تیمش را داده بود. سرمربی مس در همان کنفرانس خبری سطح مدعیان درجه یک صعود از نظر حضور بازیکنان موثر را مشابه عنوان کرد که البته بیراه نبود. در دربی آرمان گهر و مس در سیرجان مشخص شد که حسینی قول واهی نداده و اینکه مس بیش از 70 درصد دقایق بازی میزبانش را تحت فشار و نمایش منظم خود قرار داده بود، امیدواری را برای ادامه فصل بیشتر می‌کرد. بازی مقابل سرخپوشان کمی دشوارتر از سه بازی قبل به نظر می‌رسید؛ تیمی که مثل فصل قبل با چهره‌های مطرح بسته نشده اما در هر پست بازیکنان کلیدی داشت که بتوانند با درک شرایط بازی مقابل مس، نمایش برابری ارائه کنند. اما درک شرایط مس برای حریف کار سختی نبود و خودِ علی نیکبخت هم در کنفرانس خبری بعد از بازی روی این نکته صحه گذاشت. هنوز بازی سر و شکل نگرفته بود که مس با پنالتی بهرام رشیدفرخی توانست خیلی زود به گل برسد اما انگار قرار نبود این گل زودهنگام، یک مسِ تشنه‌ی آرامش را از تاریکی و سردرگمی خارج کند و زمانی که هواداران مس بعد از دریافت گل دوم در دقایق پایانی نیمه اول علیه تیمشان موضع گرفتند، مجتبی حسینی متوجه شد تیمش حق ارتکاب به اشتباهات طبیعی فوتبال را هم ندارد!

مسِ مضطرب؛ اگر اینطور شود چه می‌شود؟!

اصلی ترین دلیل شکست مس در خانه بی تردید ریشه روحی و روانی و فقدان تمرکز کافی داشت. ترس و استرس بیش از حد باعث شده مس نتواند کیفیت اصلی‌اش را در زمین پیاده کند و این بازیکنان هیچکدام خودشان نیستند! پیش از شروع فصل از گوشه و کنار شنیده می‌شد مجتبی حسینی نگران این مسئله است که تیم جوانش نتواند در روزهایی که اطرافش آرام نیست، بهترین عملکردش را به نمایش بگذارد و حالا همینطور شده. علی نیکبخت در کنفرانس خبری صراحتا اعلام کرد از همان دقایق ابتدایی متوجه شده که مس استرس دارد و این بهترین بهانه ممکن برای ضربه خوردن مس بود که ضعفش به حدی آشکار است که حریف کار سختی برای پیدا کردن نقطه مرگبار ندارد. بسیاری از بازیکنان مس نسبت به تنش در اطراف تیم شاکی هستند و حتی بازیکنان کرمانی مس هم با نیش و کنایه‌های خسته کننده و هر روزه روبرو شده‌اند و شاید کسی نداند آن‌ها چه فشار ویران کننده‌ای را تحمل می‌کنند. تیم مجتبی حسینی را می‌توان با تیم احمد نخعی در دو فصل قبل مقایسه کرد که اما و اگرهای فراوان به آن تیم اجازه نمی‌داد بازیکنانش آنطور که بهتر است، تصمیم بگیرند و آرامش فعلا از مس به طور کامل سلب شده است.

سکوهای خشمگین و احساسی، کلید واژه حواشی همیشگی

فرهنگ هواداری فوتبال در ایران به زعم بسیاری از مربیان و کارشناسان اشتباه است و کسی در ایران نمی‌داند چگونه باید سکوها را ساماندهی کرد و توجیه شوند که کوچکترین رفتار اشتباه، تبعات منفی و بزرگی دارد. در کرمان اما همه می‌دانند حاشیه جزئی از فوتبال و مس است و اگر نباشد باید تعجب کرد. "حیا کن رها کن" در همه این سال‌ها از سکوهای ورزشگاه باهنر شنیده شده و حتی گاهی هواداران مس در خانه حریف نیز به بیراهه رفته‌اند! در دومین بازی این فصل مقابل رایکا که مس از ابتدا عملکرد ضعیف غیرقابل دفاعی داشت، صبر هواداران مس لبریز شد و آن‌ها اعتراض کوچکی به مجتبی حسینی انجام دادند و جالب اینکه این شعارها ثانیه‌هایی بعد رنگ شادی گرفت و پنالتی بهرام رشیدفرخی مانع اعتراضات بیشتر به سوی سرمربی مس شد. مس اما عصر دوشنبه نتوانست هوادارانش را راضی کند و این بار نسخه غیرقابل درک و عجیب خیلی زود برای شاگردان مجتبی حسینی نوشته شد. هواداران عصبانی مس بعد از گل دوم حمید کاظمی اصلا نتوانستند روز خوبی داشته باشند و خشم غیر قابل مهار آن‌ها در تمام دقایق بازی علیه مس، مجتبی حسینی و در حقیقت شادی خودشان بود. بسیاری از بازیکنان مس نسبت به رفتار سکوها راضی نیستند و ماموریت اصلی باشگاه مس این روزها باید به نظم دادن به سکوها اختصاص پیدا کند. حتی سرمربی سرخپوشان نیز بعد از پیروزی در کرمان به صورت غیرمستقیم به هواداران مس کنایه زد که به نظر او تیم مجتبی حسینی در خارج از خانه نمایش بهتری دارد. اتفاقات بازی مقابل سرخپوشان تداعی گر روزهای دشوار ابراهیم قاسمپور در مس است که در پایان فصل هواداران مس متوجه شدند اگر امتیازات آلوده به حاشیه هفته‌های ابتدایی به راحتی از دست نمی‌رفت، چه بسا سهمیه آسیا در دسترس قرار می‌گرفت.

نقص فنی در ترکیب؛ حسینی و علاقه به تصمیمات دشوار

تغییرات زیاد در ترکیب خط دفاعی مس آن هم در شرایطی که این تیم نیاز به هماهنگی نظم در این قسمت دارد، یک تصمیم اشتباه از سوی سرمربی مس بود. جلال عبدی که معمولا او را در سمت راست خط دفاعی تیم‌های قبلی‌اش دیده‌ایم، با تصمیم مبهم مجتبی حسینی در قلب خط دفاع قرار گرفت. در حالی که حسین حیدری به عنوان یک مدافع میانی تخصصی روی نیمکت قرار داشت اما اشتباهات این بازیکن مقابل آرمان گهر و البته نوعی لجبازی از سوی حسینی منجر به نیمکت نشینی حیدری شد. حسین حیدری فصل گذشته در سایه آرامش و تمرکز بالای خود یکی از بهترین‌های مس بود اما به نظر می‌رسد سرمربی مس هنوز نتوانسته ارتباط خوبی با مدافع خوش نقش تیمش برقرار کند و اشتباهات جلال عبدی در پست غیرتخصصی‌اش شاید پاسخ مهمی به این تغییر عجیب بود. همچنین مجتبی مقتدایی در سمت راست خط دفاعی مس نتوانست در اولین بازی‌اش انتقادات را نسبت به تمدید نشدن قرارداد پورمحمد کمتر کند و اتفاقا تشویق مدافع راست فعلی مس رفسنجان خیلی زود تصمیم حسینی در نقل و انتقالات را زیر سوال برد. همچنین بازی دادن به امیر طاهر جوان هم در زمان مناسبی صورت نگرفت و در روزی که حتی بازیکنان باتجربه‌تر مس هم خالی از تمرکز و سرشار از استرس بودند، حسینی نتوانست از مدافع چپ جوانش فیدبک خوبی دریافت کند و نکته عجیب نیز خروج فرهاد سالاری از لیست 18 نفره بود که گفته می‌شود این بازیکن در تمرینات مس آماده است. عرشیا عباسی 18 ساله نیز بی تردید منفی ترین نقطه از ترکیب مس بود؛ پاس‌های رو به عقب و اشتباهات پر تکرار در میانه زمین باعث شد حتی مهران امیری نیز نتواند تمرکز کافی داشته باشد. این در حالی است مشخص نیست مهرداد قنبری به عنوان بازیکنی که فصل گذشته توانایی گردش و حفظ توپ در زمین حریف و بازیسازی را به خوبی نشان داد، به چه دلیل روی نیمکت می‌نشیند و عباسی کم تجربه هم نمی‌تواند توان اصلی خود را نشان دهد. امین جهان‌کهن نیز از دیگر بازیکنانی است که در دقایق حضورش در زمین توانسته نظم خوبی به خط میانی مس بدهد اما سرمربی این تیم هنوز به صورت کامل به این هافبک خوش نقش اعتماد نکرده. شاید حضور بازیکنانی که تجربه بیشتری دارند، می‌توانست در مقابل سرخپوشان تا حدودی تمرکز مس را بازیابی کند اما تصمیمات مجتبی حسینی بعد از بازی با غیبت او در کنفرانس خبری بی پاسخ ماند.

کسی دوست ندارد به زودی از مس قطع امید کند و مس همانطور که حسینی قول داده بود، به راحتی می‌تواند فاصله کنونی با رقیبانش را جبران کند اما سایه آرامش باید بالای سر این تیم باشد وگرنه آه و افسوس دیگری قابل پیش‌بینی است. انصافا استارت حواشی برای مس زودهنگام نبود؟

میلاد بحرینی